(Yayın yılı: 1923)
Vincent'ı son gördüğüm zaman . . . 1889 ilkbaharı'nda Arles'daydı. Bu şehirdeki hastanede kalıyordu. Birkaç gün önce, senin de bildiğin koşullar yüzünden, sol kulağının bir kısmını (tamamını değil) kesmişti. Onu ziyaret ettiğim gün neyse ki aklı başındaydı ve doktor onu dışarı çıkarmama izin verdi. Meşhur sargısıyla birlikte başında bir kürk şapka vardı. Beni Place Lamartine'de kaldığı yere götürdü. Orada Les Alyscamps; Gece Kahvesi; Ninni; Asma köprü; Saintes-Maries; Yıldızlı Gece ve diğer bazı başyapıtlarını görme imkanım oldu. Düşünsene beyaza boyanmış duvarlardan tüm canlılıklarıyla bu renkler fışkırıyor!
Tüm gün boyunca benimle resim, edebiyat ve sosyalizm üzerine konuştu. O gece biraz yorgun gözüküyordu. Kuvvetli esen bir karayel onu etkilemiş olabilirdi. Odadaki masanın üzerinde duran bir litrelik neftyağını içmek istedi. Hastaneye dönme vakti gelmişti.
Cassis'e gideceğim için, ertesi gün ona veda etmek için uğradım. Daha sonra hastaneden bana sanat ve arkadaşlık üzerine güzel bir mektup yolladı. Çok güzel bir çizim eklediği (gerçekte iki) mektubunda ziyaretimin onu ne kadar mutlu ettiğini anlatıyordu. Onu bir daha görmedim.
Vincent van Gogh Galerisi Anasayfasına dön